पोस्ट्स

जमलं रे जमलं

इमेज
  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर            ‘ शुभ मुहूर्त ’ या वधू - वर सूचक मंडळाने मुलामुलींना भेटता यावे , बोलता यावे यासाठी एका हॉलमध्ये ' पहाण्याचा ' कार्यक्रम आयोजित केला होता. त्या ठिकाणी शारदाकाकू , त्यांचे यजमान आणि त्यांचा मुलगा राघव गेले होते . तेथे बरचसे पालक मुलामुलींसहीत आले होते , मंडळाचे कार्यकर्ते नोंदणी करून हॉलमध्ये पाठवत होते , काही कार्यकर्ते लोकांना बसवण्याची तसेच चहा - पाण्याची व्यवस्था पहात होते . राघवला हा कार्यक्रम नवीन नव्हता कारण जवळपास दीड वर्ष तो अशा मंडळात जात होता पण अजून त्याच्या लग्नाचे सूर काही जुळत नव्हते .              राघवने   BCom, MBA   केले आणि तो आता एका बँकेत काम करत होता . शारदकाकूंना राघव हे एकच अपत्य होते . कालपर्यंत स्वतःचे घर ही कल्पना त्याला माहित नव्हती पण आज मंडळामध्ये एका मुलीने तुम्हीं आईवडिलांबरोबर राहता पण तुमचे स्वतःचे घर आहे का ? असा प्रश्न त्याला विचारला होता . थोड्यावेळाने तो दुसऱ्या मुलीला भेटला , ती जॉब करणारी होती , शिष्टाचाराला अनुसरून तो म्हणाला ," पहिले तुम्हीं बोला ” , formal बोलणे झाल्यावर तिने विचारले , तु

जादूची डायरी.... ✍

इमेज
  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर   ए तनु , आता माझा नंबर ना ! तू कशी काय खेळतेस ? मी तनुच्या हातातील चिपी खेचत म्हणाले . "शरू , तुला चान्स दिला होता , तेव्हा तू पडली आणि आऊट झाली,"   तनु मला चिडून म्हणाली . " तेव्हा माझा पायात पाय अडकला आणि मी पडले , आऊट कशी काय झाली "? मी तनुला रागात विचारले . आमच्या दोघींच्या भांडणात , आता बाकीच्या मैत्रिणी पण सामील झाल्या . आमच्या भांडणाचा आवाज ऐकून , माझी आजी बाहेर आली . पोरींनो खेळता का भांडता ? तिचा आवाज ऐकून आम्हीं शांत झालो . आजी पुढे म्हणाली , पोरींनो हे तुमचे मजेचे दिवस खेळा , बागडा , मजा - मस्ती करा पण भांडू नका . उद्या मोठ्या होऊन , लग्न करून सासरी गेलात कि एकमेकींचे तोंड देखील दिसणार नाही , मग बालपणीचे दिवस आठवाल आणि एकमेकींना भेटायला तळमळाल , असे बोलून आजी घरात गेली . बाहुला - बाहुलीचे लग्न लावता लावता एक दिवस आपले पण लग्न होणार ,  या विचाराने आम्हीं साऱ्याजणी सुन्न झालो . दिवसामागून दिवस जात होते , शालेय जीवन संपवून , आम्हीं कॉलेजमध्ये प्रवेश केला होता . भांडणाची जागा आता समजूतदारपणाने घेतली ह