जेव्हा, तिची नि माझी ... भेट
लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर लग्न सोहळा ; आयुष्यातील महत्वाचा , आनंदाचा क्षण ; त्यात तो माझा खास मित्र ; त्यामुळे त्याच्या लग्नाला , मी हजर राहणारच , मग ऑफिसमध्ये कितीही काम असो . निलेश , माझा जिवलग मित्र , रहायला आम्हीं दोघेही पुण्यात , पण त्याची रेशीमगाठ जुळली साताऱ्यात . मुलीकडची पार्टी मालदार , तीन दिवस धूमधडाक्यात लग्न समारंभ पार पडला , मी खूप धमाल केली . लग्नाचं वऱ्हाड दुसऱ्या दिवशी म्हणजे सोमवारी सकाळी पुण्याला जायला निघणार होते , निलेश मला वऱ्हाडाबरोबर येण्यासाठी आग्रह करत होता , एक दिवस आणखी सुट्टी घेतली तर काय फरक पडणार आहे . मी त्याला हसून म्हणालो , " भावा , जर का उद्या ऑफिसला हजर राहिलो नाही तर सर विचारतील , लग्नात नवरीबरोबर जशी करवली जाते तसा तू नवऱ्यामुलाबरोबर करवला म्हणून गेला होतास काय " ! माझ्या या बोलण्यावर तो हसू लागला . " आज रात्री मी पुण्याला जायला निघणार आहे , तू हनिमूनला जाऊन ये , मग निवांत भेटूया ", मी त्याला म्हणालो .