Marathi Stories

  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर                आज ऑफिसमधून निघायला जरा उशीरच झाला , मी ठरवले , कि हातातील   काम पूर्ण करूनच निघावे , weekend आहे , उगाच सोमवारपर्यंत काम पेंडिंग ठेवायला नको .   राजेश चलतोस ना ! सहा वाजले , प्रकाश , माझा मित्र मला बोलवायला आला .   " अरे , थोडं काम बाकी आहे , तू पुढे निघ ," मी त्याला म्हणालो .        सातच्या सुमारास , मी काम संपवून ऑफिसमधून निघालो . सूर्य मावळतीला चालला होता , सर्वत्र संधिप्रकाश पसरला होता , थंडगार वाऱ्याची झुळूक अंगावर येताच मन   उल्हसित झाले , स्टेशनपर्यंत चालतच जाऊया , असा विचार मनात डोकावला .    मग काय  !  कानात 'earphone' अडकवला , ' ये शाम मस्तानी'   गाणं स्टार्ट केलं आणि   स्टेशनच्या दिशने चालू लागलो . चार रस्त्याच्या येथे घाईघाईत cross करायला गेलो आणि बसचा धक्का लागला . मी तोल जाऊन रस्त्यावर पडलो , पाच - पंचवीस माणसे गोळा झाली , अरेरे  !  जास्त लागलाय का त्याला  ? त्याच्या तोंडावर पाणी   शिंपडा ,  हॉस्पिटलला नेऊया का  ? ग