My First Post

 Hi, 

This is my first post. I have started this "mymarathistori", blog as part to complete my dream of inculcating the values among kids through short stories. These stories are fictional, but carry immense value as part of teaching human values to kids. 

Do share them with you kids, I am sure they will like it. 

Bye,

Trupti

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

जमलं रे जमलं

इमेज
  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर            ‘ शुभ मुहूर्त ’ या वधू - वर सूचक मंडळाने मुलामुलींना भेटता यावे , बोलता यावे यासाठी एका हॉलमध्ये ' पहाण्याचा ' कार्यक्रम आयोजित केला होता. त्या ठिकाणी शारदाकाकू , त्यांचे यजमान आणि त्यांचा मुलगा राघव गेले होते . तेथे बरचसे पालक मुलामुलींसहीत आले होते , मंडळाचे कार्यकर्ते नोंदणी करून हॉलमध्ये पाठवत होते , काही कार्यकर्ते लोकांना बसवण्याची तसेच चहा - पाण्याची व्यवस्था पहात होते . राघवला हा कार्यक्रम नवीन नव्हता, कारण जवळपास दीड वर्ष तो अशा मंडळात जात होता पण अजून त्याच्या लग्नाचे सूर काही जुळत नव्हते .              राघवने   BCom, MBA   केले आणि तो आता एका बँकेत काम करत होता . शारदकाकूंना राघव हे एकच अपत्य होते . कालपर्यंत स्वतःचे घर ही कल्पना त्याला माहित नव्हती, आज सकाळी मंडळामध्ये एका मुलीने तुम्हीं आईवडिलांबरोबर राहता पण, तुमचे स्वतःचे घर आहे का ? असा प्रश्न त्याला विचारला होता . थोड्यावेळाने तो दुसऱ्या मुलीला भेटला , ती जॉब करणारी होती , शिष्टाचाराला अनु...
अधिक वाचा

An Evening in SwargLok

इमेज
  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर                आज ऑफिसमधून निघायला जरा उशीरच झाला , मी ठरवले , कि हातातील   काम पूर्ण करूनच निघावे , weekend आहे , उगाच सोमवारपर्यंत काम पेंडिंग ठेवायला नको .   राजेश चलतोस ना ! सहा वाजले , प्रकाश , माझा मित्र मला बोलवायला आला .   " अरे , थोडं काम बाकी आहे , तू पुढे निघ ," मी त्याला म्हणालो .        सातच्या सुमारास , मी काम संपवून ऑफिसमधून निघालो . सूर्य मावळतीला चालला होता , सर्वत्र संधिप्रकाश पसरला होता , थंडगार वाऱ्याची झुळूक अंगावर येताच मन   उल्हसित झाले , स्टेशनपर्यंत चालतच जाऊया , असा विचार मनात डोकावला .    मग काय  !  कानात 'earphone' अडकवला , ' ये शाम मस्तानी'   गाणं स्टार्ट केलं आणि   स्टेशनच्या दिशने चालू लागलो . चार रस्त्याच्या येथे घाईघाईत cross करायला गेलो आणि बसचा धक्का लागला . मी तोल जाऊन रस्त्यावर पडलो , पाच - पंचवीस माणसे गोळा झाली , अरेरे...
अधिक वाचा

जादूची डायरी.... ✍

इमेज
  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर   ए तनु , आता माझा नंबर ना ! तू कशी काय खेळतेस ? मी तनुच्या हातातील चिपी खेचत म्हणाले . "शरू , तुला चान्स दिला होता , तेव्हा तू पडली आणि आऊट झाली,"   तनु मला चिडून म्हणाली . " तेव्हा माझा पायात पाय अडकला आणि मी पडले , आऊट कशी काय झाली "? मी तनुला रागात विचारले . आमच्या दोघींच्या भांडणात , आता बाकीच्या मैत्रिणी पण सामील झाल्या . आमच्या भांडणाचा आवाज ऐकून , माझी आजी बाहेर आली . पोरींनो खेळता का भांडता ? तिचा आवाज ऐकून आम्हीं शांत झालो . आजी पुढे म्हणाली , पोरींनो हे तुमचे मजेचे दिवस खेळा , बागडा , मजा - मस्ती करा पण भांडू नका . उद्या मोठ्या होऊन , लग्न करून सासरी गेलात कि एकमेकींचे तोंड देखील दिसणार नाही , मग बालपणीचे दिवस आठवाल आणि एकमेकींना भेटायला तळमळाल , असे बोलून आजी घरात गेली . बाहुला - बाहुलीचे लग्न लावता लावता एक दिवस आपले पण लग्न होणार ,  या विचाराने आम्हीं साऱ्याजणी सुन्न झालो . दिवसामागून दिवस जात होते , शालेय जीवन संपवून , आम्हीं कॉलेजमध्ये प्रवेश केला होता . भांडणाची जागा आता समजूतदारपणाने घेतली ह...
अधिक वाचा