अन्नदेवता ..... नमो नमः 🙏
लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर हे ग काय मनू , आज पण डबा संपवला नाहीस , आज तर तुझ्या आवडीचे सँडविच दिले होते . अग, आई डबा संपवणारच होते पण काय करू लंच -ब्रेक संपला . रोज जेवताना ताटात अन्न टाकते , डबा संपवत नाही, हे मला अजिबात आवडत नाही , अन्नदेवतेचा अपमान होतो, शालिनीची बडबड चालू होती आणि मनू आजीच्या पाठीमागे लपली होती . मनू म्हणजे " मनाली जोशी ", " Sr.Kg मध्ये शिकणारी" , "एकुलती एक नात " त्यामुळे मनू आजी-आजोबांच्या गळ्यातील ताईत होती. कधीतरी शालिनीला वाटायचं ,' मनूचे चुकले कि ओरडावे पण आजी-आजोबा तिची ढाल बनायचे ' त्यामुळे तिला गप्प रहावे लागे . काय करावे बरं ? असा विचार करता करता शालिनीने बेडवर अंग टाकले , इतक्यात तिच्या मनात एक छानसा विचार चमकला तशी ती खुदकन स्वतःशीच हसली आणि निद्रादेवीच्या आधीन झाली. दुसरा दिवस उजाडला. शालिनीचे उठणे , घर आवरणे , शरद आणि मनू साठी डबा बनवणे , सासू- सासऱ्यांसाठी चहा -नाष्टा तयार करणे सारे काही नेहमीप्रमाणे सुरु झाले . आजी -आजोबांनी मनूला उठवून शाळेसाठी तयार केले , निघतांना तिने श