Marathi Stories

    लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर               आज  परिक्षेचा रिझल्ट लागला , मी सहावीतून सातवीत गेलो . " मला स्कूलमध्ये NCC   हा विषय येणार , खाकी रंगाचा युनिफॉर्म , शूज , कॅप  वा! मस्त आणि त्या युनिफॉर्ममध्ये मी शूरवीरासारखा दिसणार" मी म्हणालो. त्यावर बाबा म्हणाले " अहो राजे, लाईट गेली की कळेलच कोण शूरवीर आहे ते !" घरातील सर्वजण खो -खो हसू लागले.  तेवढ्यात माझा मित्र राजू आला . राजू म्हणाला, " माझे काका कोकणातून आले आहेत , ते आम्हांला छान  गोष्ट सांगणार आहेत , तू  पण येतोस का ऐकायला" ? मी घड्याळाकडे बघितले , रात्रीचे १० वाजले होते .  "अरे , काळजी करू नको , १ तासात गोष्ट संपेल" , राजू म्हणाला . मी मनात विचार केला , १ तास म्हणजे ११ वाजतील , म्हणजे आणखी रात्र होणार.  माझा चेहरा बघून बाबा म्हणाले " मी येऊ का तुला न्यायला " ? आई किचन मधून बोलली " अहो , आता तर तो म्हणाला ना , मी शूरवीर आहे ते ! मग तुमचा विश्वास नाही बसत का" ? आईच्या या बोलण्यावर मला जायलाच हवे होते .          ...

    लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर          जून महिना नुकताच सुरु झाला होता , पावसाच्या सरी अधून - मधून बरसत होत्या , वातावरणात मस्त गारवा जाणवत होता .  हातात गरमागरम चहाचा कप घेतला आणि गॅलरीतील झोपाळयावर येऊन बसले . ओल्या मातीचा सुगंध दरवळत होता आणि सोबत आल्याचा चहा, वा !  मन अगदी उल्हसित झाले .  झोपाळ्यावर झोके घेताना  माझे मन बालपणीच्या आठवणीत रममाण झाले , मधूनच गोड आठवणींनी माझ्या गालावर हास्य फुलत होते .        काय करतेस गं आई ? तिच्या  प्रश्नाने मी भानावर आले , ' कोमल'   माझी लेक , अगदी नावाप्रमाणेच आहे , तिचे ते हळुवारपणे बोलणे , फुलपाखरासारखे बागडणे , हसतांना गालावरची खुललेली खळी , मनाला भुरळ घालते पण… . तिची एक वाईट सवय आहे ती म्हणजे कुठलेही काम सांगा ,  उद्या करीन,   हे तिचे उत्तर . अगं , तुझा हा ' उद्या ' येणार तरी कधी ? आमच्या या प्रश्नावर  ' उद्या तर रोजच येतो'    असे बोलून ती पळ काढायची . तिचा हा ' उद्या'    मला घाबर...

  लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर      अरे निहार, ऐक जरा ssss मला काही सांगू नको आई, मी आता पहिलीत गेलोय,  मी  मोठा झालोय, निहार बोलत होता . आजी-आजोबा खो खो हसू लागले. पण तुला   बाबांसारखी दाढी, मिशी कुठे आलीय? आजीने विचारले. नाही, तेवढा मोठा  झालो  नाही, पण थोडा मोठा झालो आहे, असे बोलून त्याने बाहेर खेळायला धूम ठोकली.   मला भीती वाटते, नयना बोलू लागली, निहार छोटा असताना घरातील चार गोष्टी ऐकायचा व   बाहेरील गोष्टींकडे दुर्लक्ष करायचा, आता नेमकं त्याचं उलट झालंय, बाहेरचं जास्त ऐकतोय व घरातील गोष्टींकडे दुर्लक्ष करतोय. काही काळजी करू नकोस, देवाची प्रार्थना आणि आपले संस्कार त्याला वाईट मार्गावर जाऊ देणार नाहीत, तू फक्त लक्ष ठेव, नयनाला सासू-सासरे समजाऊ लागले.      उद्या सुट्टी, शाळेला बुट्टी म्हणत, तो आई-बाबांच्यामध्ये येऊन झोपला. निहार,  अरे  निहार, चल माझ्याबरोबर, त्याला वाटले राजू खेळायला बोलवायला आला, तो डोळे चोळून बघू लागला, पण राजू काही दिसेना. 'चल माझ्याबरोबर' एवढेच शब्द त्याच्या कानावर पडले, त...

    लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर        मंजिरी , आज सकाळपासून खुशीतच होती त्याला कारणही तसंच होतं , तिच्या सगळ्या मैत्रिणींनी आज पार्टी चा बेत ठरवला होता . कधी एकदा काम संपवते आणि पळते असं तिला वाटत होते.   काम करता करता ती मनात काही मनसुबे रचित होती.   काय बरं खायला नेऊया ? कुठला ड्रेस घालूया ? कुठला ' फॅमिली फोटो ' दाखवायला नेऊया ? विचारांच्या तंद्रीत तिने सर्व कामे पूर्ण केली.   मानस पाचवीत शिकत असल्यामुळे शाळा दुपारची होती , तिने त्याला स्कूलबस मध्ये चढवलं आणि सरळ मैत्रिणींकडे गेली . गप्पा - टप्पा , हसणं - खिदळणं , खाणं - पिणं यात संध्याकाळ कधी  झाली तिला कळलेच नाही . साडे पाच वाजले तसे तिला घरचे वेध लागले . " आता  मानस येईल,   मी निघते”, ती म्हणाली.   अगं आजी आहे ना घरी ! कशाला घाई करते उषा बोलली . " महेशपण येईल" , ती म्हणाली.   आज ,  आईच्या हातचा चहा घेईल असे बोलून सगळ्याजणी हसू लागल्या .      नाही , नाही म्हणता मंजिरी सहा वाजता निघाली , घरी पोहचली , दरवाजा उघडला आणि बघते त...