पोस्ट्स

मे, २०२२ पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

स्वच्छता ......... एक सामाजिक उपक्रम

इमेज
          लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर           चौथीचा वर्ग चालू , तिसरा सायन्सचा तास सुरु होणार ,भोळे बाई येतील म्हणून मुलामुलींनी पुस्तके ,वह्या बेंचवर काढून ठेवली . भोळे बाई म्हणजे कडक शिस्त,   स्वच्छता ,नीटनेटकेपणा त्यामुळे वर्गात बाईंचा दरारा असायचा .            इतक्यात शिपाई वर्गात आला ,भोळे बाई आज आल्या नाहीत पिरियड ऑफ आहे सांगून निघून गेला . व्वा! एकच गलका ; ग्राउंड वर जाऊया ; काय काय खेळूया ? खो-खो , फुटबॉल , पकडा - पकडी, प्लॅनिगं सुरु . एवढ्यात ताईसारखी दिसणारी मुलगी वर्गात आली ,आज मी तुमचा सायन्सचा तास घेणार आहे ,आमचे चेहरे हिरमुसले तशी ती हसत म्हणाली "घाबरू नका, अभ्यास नाही घेणार,एक छानशी गोष्ट सांगणार ". खेळ नाही तर नाही निदान गोष्ट तरी ... मज्जा        ती हसत म्हणाली " तुमचा वर्ग किती छान आहे ,पुस्तके ,वह्या बेंचवर व्यवस्थितपणे ठेवल्या आहेत ,सर्वजण शिस्तीत बसले आहेत ,बोर्डवर तासाचे नाव, शिक्षिकेचे नाव सुंदर अक्षरांत लिहिले आहे , तुम्हां सर्वांना स्वच्छता ,नीटनेटकेपणा आवडतो का? भोळे बाईंना आवडतो ,सर्वजण एका सुरात ओरडले आणि तुम्हांला नाही आवडत का ? तिने हस

मला देव भेटला तर .........

इमेज
लेखिका : सौ. तृप्ती पाडळकर          मित्रांनो ,माझ्या आजोबांकडे गोष्टींचा खूप मोठा साठा आहे ,रोज रात्री झोपतांना ते मला छानशी गोष्ट सांगतात . काल नेहमीप्रमाणे आजोबांनी रात्री झोपतांना मला पांडुरंगाची गोष्ट सांगितली ,गोष्ट ऐकता ऐकता मी कधी झोपलो कळलेच नाही . अचानक मला पांढरा शुभ्र प्रकाश दिसू लागला ,म्हणून डोळे चोळून पाहू लागलो तर पांडुरंग कमरेवर हात ठेऊन विटेवर उभा होता. मी थोडासा घाबरलो ,चाचपडत म्हणालो खुर्चीवर बसा ,तसा तो हसून म्हणाला नको ,नको मी विटेवरच ठीक आहे .         माझा काही विश्वास बसेना ,देव, चक्क माझ्यासमोर ! तसा तो हसत म्हणाला "विश्वास बसत नाही का रे तुझा ?" तुला पाहिजे ते माग ,एका क्षणार्धात आणून देईन. मनात विचार केला ,बघूया तर मागून, मिळाले तर मज्जाच मज्जा... मी म्हणालो चॉकलेट बॉंक्स ,क्रिकेट किट ,फुटबॉल, सापशिडी ,कॉम्पुटर गेम. देव म्हणाला ,अरे थांब थांब! हे सारं तुझ्या हातात मावेल का ? कारण जमिनीवर पडलं तर नष्ट होईल आणि तुझे हात तर चिमुकले आहेत . मला ना  आजोबांनी सांगितलेली "लोभी माणसाची गोष्ट" आठवली. अती लोभ नसावा देवा, मला तू चॉकलेट बॉक्स आणि फु

निखळ मैत्री

इमेज
लेखिका : सौ . तृप्ती पाडळकर    आई ..ss सुमी ना अगदी वाईट मुलगी आहे , मी तिच्याशी मुळीच बोलणार नाही . सई रागारागाने बोलत होती . खरंतर सुमी म्हणजे सुमती आणि सई अगदी जिवा - भावाच्या मैत्रीणी , त्याला कारणंही तसंच होतं ; दोघी शेजारीशेजारी राहायच्या ; एकत्र शाळेत जायच्या ; एकत्रच डबा खायच्या आणि शाळा सुटल्यावर हातात हात घालून घरी यायच्या . शाळेत दोघींची मैत्री पण प्रसिध्द होती . पण आज सई खूपच चिडली होती .   मला ठाऊक आहे कि सईचा राग आईस्क्रिमच्या एका कपात विरघळून जातो म्हणून जेवल्याबरोबर आईस्क्रिमचा कप पुढे केला   . तो गटकवल्यावर सई पोपटासारखी बोलू लागली .         आई आज शाळेत बाई मला ओरडल्या . मी पण चेहऱ्यावर आश्चर्याचे भाव दाखवत का बरं ; काय झाले ? मी ना शाळेचा गृहपाठ करायची विसरले , सुमी मॉनिटर आहे म्हणून बाईंनी तिला गृहपाठ तपासायला सांगितले . माझा तर झाला नव्हता बरं मग ; पुढे काय झाले ? मी पुन्हा विचारले . तशी सई म्हणाली   " आई मी खूप घाबरले , सुमीला हळूच म्हणाले , बाईंना खोटंच सांग कि सईने गृहपाठ केलेला आहे " .   मला वाटले ती माझी चांगली मैत्रीण आहे , ती मला मदत करेल पण   झा

मला पंख आले तर... !

इमेज
  लेखिका : सौ . तृप्ती पाडळकर            आई   आई ..... अग मी   उडत आहे , मला पकड   ना ! अग मी दिवाणखान्यातून उडत उडत गच्चीवर आले . अय्या गच्चीतल्या झाडांवर किती छान फुलपाखरे बसली आहेत , त्यांचे रंग किती सुंदर आहेत ; पिवळा , निळा , गुलाबी व त्यावर काळे ठिपके अगदी माझ्या फ्रॉकसारखे . अरे थांबा , मी पण आले तुमच्याबरोबर उडायला , वा ! किती सुंदर बाग आहे , फुलांचा सुगंध दरवळत आहे , तऱ्हेतऱ्हेची फळझाडे पण आहेत , फुलपाखरे झाडांवर नुसती भिरभिरत आहेत , माझ्याकडे तर मुळीच लक्ष नाही त्यांचे ; चालली मी उडत .           पक्ष्यांचा किलबिलाट ऐकू येतोय . या निळ्याभोर आकाशात पक्षी किती स्वछंदपणे उडत आहेत , एकमेकांशी हितगुज करत आहेत , आई इथे ' नो ट्रॅफिक '. मुले वेगवेगळ्या आकाराचे पतंग उडवत आहेत त्रिकोणी , चौकोनी , अंडाकृती आणि काही पतंगांना तर शेपट्या पण आहेत . अरेरे ! काय झाले ? या पक्षाच्या पायाला दुखापत झाली , रक्त आले , कशामुळे ?   ' मांजा '         बाबा नेहमी सांगतात " सुती धाग्याचा मांजा वापरा , कृत्रिम धाग्याचा मांजा वापरू नका " तो पक्ष्यांसाठी हानिकारक असतो , माणस

My First Post

 Hi,  This is my first post. I have started this "mymarathistori", blog as part to complete my dream of inculcating the values among kids through short stories. These stories are fictional, but carry immense value as part of teaching human values to kids.  Do share them with you kids, I am sure they will like it.  Bye, Trupti